Σε λίγο θα σβήσουν τα φώτα

Σε λίγο θα σβήσουν τα φώτα
Η νύχτα θα βρει την πλατεία
Ο θυρωρόσ μασ δίπλα στην πόρτα
Χαμόγελα στην πελατεία

Σε λίγο θα σβήσουν τα φώτα
Η νύχτα θα βρει την πλατεία
Ο γιάννησ ο πέτροσ η γιώτα
Γαρδένιεσ τραγούδια κι αστεία

Κουβέντεσ στην τύχη για κάποιον μαρίνο
Που κάνει τον κλόουν και τον θεατρίνο
Και πάλι τραγούδια μαζί με φιλιά
Στουσ δρόμουσ στα πάρκα σε κάποια σκαλιά

Σε λίγο θα σβήσουν τα φώτα
Η νύχτα θα βρει την πλατεία
Πέντ' έξι γκαρσόνια στη ρότα
Που βγάζει γραμμή στα χαυτεία

Ταξί μοιρασμένο στα πέντε στα έξι
Τσιγάρο φαρμάκι και ούτε μια λέξη
Μονάχα ένα γεια σου κοντά στο πρωί
Τι όμορφο πράγμα που είν' η ζωή

Σε λίγο θα σβήσουν τα φώτα
Η αίθουσα τούτη θ' αδειάσει
Και κει στα τραπέζια τα πρώτα
Θα 'ρθει η ερημιά να κουρνιάσει

Και τότε εγώ ο θεατρίνοσ
Ο κλόουν κι ο τραγουδιστήσ
Στο καμαρίνι θα λουφάξω
Ίδιοσ φονιάσ ίδιοσ ληστήσ

Μπογιέσ και κρέμεσ και καθρέφτεσ
Και κόσμοσ γύρω μου σωρό
“Μπράβο σασ είσαστε αρτίστασ
Ήρθα για να σασ συγχαρώ'

Σε λίγο θα σβήσουν τα φώτα
Κανείσ δε θα μείνει εδώ γύρω
Κι εγώ μοναχόσ μου όπωσ πρώτα
Σε κάποια καρέκλα θα γείρω

Σε λίγο θα σβήσουν τα φώτα
Κι εγώ ο πολύσ ο σπουδαίοσ
Θα φύγω απ' την πίσω πόρτα
Σκυφτόσ σιωπηλόσ τελευταίοσ

Προσμένοντασ να ‘ρθει η νύχτα και πάλι
Ν' ανάψουν τα φώτα να αρχίσει η ζάλη
Να νιώσω στο πάλκο πωσ είμαι ένα κάτι
Κι ασ πάω να πλαγιάσω σ' ένα άδειο κρεβάτι

Σε λίγο θα σβήσουν τα φώτα
Η νύχτα θα βρει την πλατεία
Μα σαν θα διαβείτε την πόρτα
Μη πείτε πωσ το 'λεγα αστεία

Δεν ξέρετε τι είναι σκιά και σκοτάδι
Μετά απ' τον ήλιο μετά από το χάδι
Δεν ξέρετε αλήθεια πόσο είναι φτωχοί
Αυτοί που τα φώτα τουσ δίνουν ψυχή