Μη με ρωτάς

Τα πολυβόλα σωπάσαν
Οι πόλεισ αδειάσαν και κλείσαν
Ένασ βοριάσ παγωμένοσ
Σαρώνει την έρημη γη

Στρατιώτεσ έρχονται
Πάνε ρωτάνε γιατί πολεμήσαν
Κι εσύ ησυχάζεισ
Το δάχτυλο βάζεισ
Να βρεισ την πληγή

Μη με ρωτάσ δε θυμάμαι
Μη με ρωτάσ μη με ρωτάσ μη με ρωτάσ
Μη με κοιτάσ σε φοβάμαι
Μη με κοιτάσ μη με ρωτάσ μη με ρωτάσ

Στην πολιτεία βραδιάζει
Το χιόνι τισ στέγεσ σκεπάζει
Ένα καμιόνι φορτώνει
Και κόβει στα δυο τη σιγή

Περιπολία στουσ δρόμουσ
Και κάποια φωνή που διατάζει
Κι εσύ ησυχάζεισ
Το δάχτυλο βάζεισ
Να βρεισ την πληγή

Μη με ρωτάσ δε θυμάμαι
Μη με ρωτάσ μη με ρωτάσ μη με ρωτάσ
Μη με κοιτάσ σε φοβάμαι
Μη με κοιτάσ μη με ρωτάσ μη με ρωτάσ