Υπνόσακος

Σβήνει τα χρώματα η νύχτα
Στο κύμα τα φαρμάκια ρίχτα
Κι άναψε μάτια μου όλα τα άστρα
Με του τσιγάρου σου τη κάφτρα

Φέρε στ’ αυτί σου το κοχύλι
Και πεσ μου όσα δε λεν τα χείλη
Για τα παλιά μασ συναξάρια
Για τα καινούργια μασ φεγγάρια

Πάμε ξανά στισ ξαστεριέσ
Ονείρων είμαστε σκιέσ
Το σκοτάδι του ενόσ
Δυο μαζί το κάνουν φωσ

Μ’ έναν υπνόσακο στην πλάτη
Και με το βήμα του ορειβάτη
Πίσω στο μέλλον επιστρέφω
Και αυταπάτεσ πια δεν τρέφω

Σε μια υπαίθρια καντίνα
Στα όνειρά σου μπαίνω σφήνα
Ρίξε το γέλιο σου βροχή μου
Να ξεδιψάσεισ την ψυχή μου