เธอคือ
นันนานั่นนั่นนาว นันนานั่นนั่นนาว นันนันนันนัน
ข้าวออกฮวงเป็นพวงแล้ว เริ่มเหลืองอุยฮุยแล้ว
ปีนี้อ้ายคงบ่แซว คงบ่มาซ่อยน้องสีข้าว
จำได้บ่ออกพรรษา ปลายฝนเริ่มต้นหนาว
ไผ ไผกะควงผู้บ่าวมาเที่ยวงานกันเป็นคู่
หมอลำบ้านอ้ายน้องกะไป
หมอลำบ้านได๋บ่เคยพลาด
ใส่ซ่งขาด ขาดเสื้อฮิต ตามด้วยแขนยาว
แม้กลางคืนสิหนาวส่ำใด วันทรูทรี
เธอคือกำลังใจให้ฉันไปเบิ่งหมอลำ
และเธอคือคนที่ทำให้ฉันน่ะมีเรี่ยวแรง
ไกลปานได๋บ่เคยย่าน ขี่มอไซบ่เคยคร้าน
กลับบ้านดึกก็ตื่นเซ้าไปโรงเรียนได้
ผิดกันกับรุ่นพี่บ่มีแล้ว
ไผแนมหน้าก็ยิงแข่วบ่สนใจ
โลกใบนี้มันสดใส ฮักเจ้าหลาย หลาย
โอ้โอ ผู้บ่าวซำน้อย
หมอลำบ้านอ้ายน้องกะไป
หมอลำบ้านได๋บ่เคยพลาด
ใส่ซ่งขาดขาดเสื้อฮิต ตามด้วยแขนยาว
แม้กลางคืนสิหนาวส่ำใด
เธอคือกำลังใจให้ฉันไปเบิ่งหมอลำ
และเธอคือคนที่ทำให้ฉันน่ะมีเรี่ยวแรง
ไกลปานได๋บ่เคยย่าน ขี่มอไซบ่เคยคร้าน
กลับบ้านดึกก็ตื่นเซ้าไปโรงเรียนได้
ผิดกันกับรุ่นพี่บ่มีแล้ว
ไผแนมหน้าก็ยิงแข่วบ่สนใจ
โลกใบนี้มันสดใส ฮักเจ้าหลาย หลาย
โอ้โอ
เธอคือกำลังใจให้ฉันไปเบิ่งหมอลำ
และเธอคือคนที่ทำให้ฉันน่ะมีเรี่ยวแรง
ไกลปานได๋บ่เคยย่าน ขี่มอไซบ่เคยคร้าน
กลับบ้านดึกก็ตื่นเซ้าไปโรงเรียนได้
ผิดกันกับรุ่นพี่บ่มีแล้ว
ไผแนมหน้าก็ยิงแข่วบ่สนใจ
โลกใบนี้มันสดใส ฮักเจ้าหลาย หลาย
โอ้โอ ผู้บ่าวซำน้อย
โฮ้โอโอ้ว เธอคือผู้บ่าวซำน้อย