ง้อเพราะรัก
โองอน งอน ยิ่งงอน ยิ่งง้อง้อยิ่งง้อก็ยิ่งงอน โอยิ่งงอน งอน งอน
เพียงนิดเพียงหน่อยน้อยใจกันเรื่อย
พี่ง้อจนเหนื่อยพี่ง้อจนเหนื่อยหนักหนา
ผิดหูหน่อยเดียว
ไม่เหลียวหน้ามา
ไม่รักไม่ปรารถนาไม่อยากจะมาคอยเอาใจ
ยิ่งง้อยิ่งงอนค้อนวันยังค่ำ
ยิ่งง้อยิ่งงอน
หน้าง้ำหน้าคว่ำ หน้าง้ำหน้าคว่ำงามไหม
จะเย้าหยอกเอิน
เมินหนีร่ำไปไม่รู้จะโกรธไปไหน
ท้อใจ ท้อใจพี่จริง
อยากจะหยิกเนื้อขาวขาวกลัวคนเจ้าน้ำตา
อยากจะแกล้งทรมาไปหาอื่นแอบอิง
กลัวจะกินยาตายถ้าผิดใจจริงจริง
ยิ่งทำเฉยนิ่งก็ยิ่งได้ใจ
ทำไงดี
ไม่รู้เมื่อไหร่หายโรคตระแหน่
ยิ่งง้อยิ่งงอน
พี่คิดจนแย่ พี่คิดจนแย่เต็มที
ความรักสิ่งเดียวเหนี่ยวรั้งพี่นี้
หายงอนพี่หอมแก้มทีเท่านี้เท่านี้ก็พอ
งอน งอน
ยิ่งง้อยิ่งง้อก็ยิ่งโกรธ
ง้อ ง้อ ยิ่งง้อยิ่งง้อก็ยิ่งโกรธ
งอน งอนวันยังค่ำ
เพียงนิดเพียงหน่อยน้อยใจกันเรื่อย
พี่ง้อจนเหนื่อยพี่ง้อจนเหนื่อยหนักหนา
ผิดหูหน่อยเดียว
ไม่เหลียวหน้ามา
ไม่รักไม่ปรารถนาไม่อยากจะมาคอยเอาใจ
ยิ่งง้อยิ่งงอนค้อนวันยันค่ำ
ยิ่งง้อยิ่งงอน
หน้าง้ำหน้าคว่ำหน้าง้ำหน้าคว่ำงามไหม
จะเย้าหยอกเธอ (ลันลันลัน)
เมินหนีร่ำไป (ลันลันลันเออ)
ไม่รู้จะโกรธไปไหนท้อใจท้อใจพี่จริง
อยากจะหยิกเนื้อขาวขาวกลัวคนเจ้าน้ำตา
อยากจะแกล้งทรมาไปหาอื่นแอบอิง
กลัวจะกินยาตายถ้าผิดใจจริงจริง
ยิ่งทำเฉยนิ่งก็ยิ่งได้ใจ
ทำไงดี
ไม่รู้เมื่อไหร่หายโรคตระแหน่
ยิ่งง้อยิ่งงอน
พี่คิดจนแย่พี่คิดจนแย่เต็มที
ความรักสิ่งเดียว (ลันลันลัน)
เหนี่ยวรั้งพี่นี้ (ลันลันลันเออ)
หายงอนพี่หอมแก้มทีเท่านี้เท่านี้ก็พอ