Η ζωή των αλλονών

Η ζωή των αλλονών μ' ενδιαφέρει
Όταν μένει αχαρνών και περιστέρι
Μα εκείνο που πολύ μ' αναστατώνει
Είναι το γκάζι όταν σβήνει και νυχτώνει

Τη μέρα που θα πάψω να υπάρχω
Οι νύχτεσ τησ καρδιάσ μου θα σταθούν
Επάνω στησ ακρόπολησ το βράχο
Τισ γκρίζεσ συνοικίεσ να κοιτούν
Ακόμη κι όταν πάψω να υπάρχω
Οι νύχτεσ μου στο πλάι τουσ θα ζουν

Η ζωή των αλλονών με κουμαντάρει
Όταν μένει στην θηβών και στο χαϊδάρι
Μα αυτό που πιο πολύ με τυραννάει
Είναι το πέραμα την ώρα που ξυπνάει