Βίκυ Μοσχολιού

Να γιατί κλαίνε

Αγάπησε μια ομορφιά
Τησ γειτονιάσ τη ζωγραφιά
Μα αυτή ανήκει σ' άλλονε
Κι έχει καημό μεγάλονε

Να γιατί κλαιν καμιά φορά
Και τα παιδιά τα σοβαρά
Δυο ξένα μάτια αγαπούν
Και δεν μπορούνε να το πουν
Δυο ξένα μάτια αγαπούν
Και ντρέπονται να τουσ το πουν

Γυναίκεσ χίλιεσ γνώρισε
Τισ φίλησε τισ χώρισε
Μα εκείνη συλλογίζεται
Κι αδικοβασανίζεται