Ο δρόμος της ζωής

Δώστε του θέση να καθίσει
Διαβάτησ είναι μακρινόσ
Να δει τον ήλιο πριν να δύσει
Να ζήσει τ’ όνειρο πριν σβήσει
Και γίνει ο δρόμοσ σκοτεινόσ

Δώστε του σκαμνί να ξαποστάσει
Δώστε του νερό να ξεδιψάσει
Δώστε του φιλί στοργή και χάδι
Λόγια να μην πει πικρά στον άδη

Δείχτε του αγάπη και συμπόνια
Διαβάτησ είν’ περαστικόσ
Να μην γνωρίσει καταφρόνια
Μια και τον πίκραναν τα χρόνια
Κι ο δρόμοσ ο κουραστικόσ