Kabul Gör
Kabul gör ya rab
Sağımdan solumdan bu rhymelar akarken
Hitaba gömülü şükrüm adınadır
Semazen Eteklerine takılı kaldı gözlerim
Miyadı dolanlardan geriye sade anamı özledim
Serap olur, rüya olur, hüsran olur sonu
Beni bırakma körpe yüreğim
El yolunda mahvolur
Kaba hesaba dökersem son 3 yılımda ah dolu
Kime selamın iletsem de eli
Yüzümde şamar olur
İçim dışım bir oldu o yüzden terk ettiler
Bu boşluk gülüşlerimi aldı
Iyimserdim eskiden
El insaf demeye yüzüm yoksa kimin yüzünden
Her insan hayatımdan bi'şey çaldı geçеrken
El insan be Adem oğlu, bеnim adım da Adem
Ruhundan bir parça tahsis et bana
Silinsin madde, göründü mahşer
Elim yüzümde yaren
Kendi yolundan saparsa taş kesilsin Adem
Benim sokaklarım, bırak seninle konuşmayı
Kendi kendime konuşmama sorun çıkartır
Hayatın gözbebeği hayli küçük burada, ancak
Etrafımda ışık gören son beden de gömülmüş
Düşlerim de vardı, uyurken odamda gezen
En büyük alışkanlığımdı uzanıp düşünmek
Caddenin en pis yerinde
Kalbimi düşürmek ya da
Gördüğüm o viski şişesiyle bir anda değişmek
Anfizemin etkisiyle bir mistik yarattı beynim
Konuşanları öldürdü ve yetim kaldı
Kendi kendim
Bağışıklık vücudumda melodisiyle Story Lovin'
Zaman geçmiyor ve sol kolumda kestiklerim
Havanın soğumasıyla birdi sonu rüyanın
Kırmızıyla karşılandığı, çıktığı o dünyanın
Ani bir reflekse dalıp uykudan uyandı hemen
Karanlıkla ertelendi başa sarmak zamanı