Η Παναγιά των κοιμητηρίων

Πέτρεσ επήρα και κλαδιά
Τα φύτεψα στην αμμουδιά
Και μια ψυχή μελέτησα
Το λόγο δεν αθέτησα

Με τον καιρό με τον καιρό
Έγινε αλήθεια τ' όνειρο
Οι πέτρεσ μεγαλώσανε
Και τα κλαδιά φυτρώσανε

Τα κυπαρίσσια τα κελιά
Σου τα ‘κανα παραγγελιά
Τισ πόρτεσ τισ αμπάρεσ σου
Και τισ οχτώ καμάρεσ σου

Στο μέροσ το πιο δροσερό
Έστησα το καμπαναριό
Και κύματα και κύματα
Γύρω σου τ' άσπρα μνήματα

Έλα κυρά και παναγιά
Με τ' αναμμένα σου κεριά
Δώσε το φωσ το δυνατό
Στον ήλιο και στον θάνατο