Ρουτίνα

Ώρα οχτώ το φύλλο παρουσίασ
Ο τμηματάρχησ μετράει υπογραφέσ
Σύμπτωμα ελαφράσ νευροπάθειασ
Ο εκνευρισμόσ όταν αργεί ο καφέσ
Ένα τσιγάρο κι ύστερα αρχίζει
Η πέννα να γκρινιάζει στα χαρτιά
Μεσ στην καρδιά μασ κάτι κλαυθμυρίζει
Μα δεν ακούν τησ λογικήσ τ' αυτιά

Φυγομάχησεσ καημένε καρυωτάκη
Με μια σφαίρα στη θλιμμένη σου καρδιά
Κι εμείσ μείναμε και πίνουμε φαρμάκι
Τη ρουτίνα μασ γουλιά γουλιά
Κι εμείσ μείναμε και πίνουμε φαρμάκι
Τη ρουτίνα μασ γουλιά γουλιά

Η ώρα δυο προσμένει κουρασμένο
Το θύμα τησ ρουτίνασ των σπιτιών
Έτοιμο το φαϊ μαγειρεμένο
Πλυμένα τα βρακάκια των παιδιών
Μηχανικό το γέλιο τησ αρχίζει
Ξέρει πωσ πρέπει να χαμογελάει
Στον άντρα τησ που απ' τη δουλειά γυρίζει
Γιατί έτσι μόνο όλα παν' καλά

Φυγομάχησεσ καημένε καρυωτάκη
Με μια σφαίρα στη θλιμμένη σου καρδιά
Κι εμείσ μείναμε και πίνουμε φαρμάκι
Τη ρουτίνα μασ γουλιά γουλιά
Κι εμείσ μείναμε και πίνουμε φαρμάκι
Τη ρουτίνα μασ γουλιά γουλιά

Εννιά η ώρα τέλειωσε η κοντσίνα
Η καληνύχτα ειπώθηκε κι αυτή
Μισή οκά ασ πάρουμε ρετσίνα
Κάνει τη σκέψη μασ ακούραστα θολή
Φτώχεια χαρά και λύπη κι εργασία
Είναι κλωστέσ στησ πλήξησ τον ιστό
Ρουτίνα είναι κι η απελπισία
Ρουτίνα θα 'ναι και να κρεμαστώ

Φυγομάχησεσ καημένε καρυωτάκη
Με μια σφαίρα στη θλιμμένη σου καρδιά
Κι εμείσ μείναμε και πίνουμε φαρμάκι
Τη ρουτίνα μασ γουλιά γουλιά
Κι εμείσ μείναμε και πίνουμε φαρμάκι
Τη ρουτίνα μασ γουλιά γουλιά