Σαν τη Σοράγια

Πάλι μου γύρισεσ την πλάτη
Λεσ κι έχουμε σαρακοστή
Αυτό δεν είναι πια κρεβάτι
Είναι μια κόλαση σωστή

Μάλλον σου 'χουν κάνει μάγια
Και δε γυρίζεισ να με δεισ
Κατάντησα σαν τη σοράγια
Που δεν τη θέλει πια κανείσ

Ξέρεισ απ' έξω το κάμα σούτρα
Μα πάλι απόψε μου κάνεισ μούτρα
Φίλα με φωσ μου το φωσ να σβήσω
Να ξεψυχήσω

Έλα το ξέρεισ πωσ μ' αρέσει
Φίλα με πάλι στο λαιμό
Κι αν κατέβεισ κάτω απ' τη μέση
Μπορεί να πέσω στο γκρεμό

Στάσου να φέρω το ουίσκι
Κι ένα τασάκι για μετά
Για σένα γίνομαι οδαλίσκη
Δε σου αρνιέμαι τίποτα