Atthida

Σαν άνεμοσ μου τίναξε ο έρωτασ τη σκέψη
Σαν άνεμοσ που σε βουνό βελανιδιέσ λυγάει
Ήρθεσ καλά που έκανεσ που τόσο σε ζητούσα
Δρόσισεσ την ψυχούλα μου που έκαιγε ο πόθοσ

Κι από το γάλα πιο λευκή
Απ' το νερό πιο δροσερή
Κι από το πέπλο το λεπτό πιο απαλή
Από το ρόδο πιο αγνή
Απ' το χρυσάφι πιο ακριβή
Κι από τη λύρα πιο γλυκιά πιο μουσική

Πάει καιρόσ που κάποτε σ' αγάπησα ατθίδα
Μα τότε μου 'μοιαζεσ μικρό κι αθώο κοριτσάκι
Συ που μαγεύεισ τουσ θνητούσ παιδί τησ αφροδίτησ
Απ' όλα το καλύτερο εσύ 'σαι το αστέρι

Κι από το γάλα πιο λευκή
Απ' το νερό πιο δροσερή
Κι από το πέπλο το λεπτό πιο απαλή
Από το ρόδο πιο αγνή
Απ' το χρυσάφι πιο ακριβή
Κι από τη λύρα πιο γλυκιά πιο μουσική