I Listia

Χορεύαμε ένα βαλσ ίδιο με εκείνα
Που χόρευαν παλιά με κρινολίνα
Στη σάλα μασ μασκέ όλη η πόλη
Μα ξάφνου μπήκε κάποιοσ με μπιστόλι

Ψηλά τα χέρια φώναξε ληστεία!
Δεν κάνει το μπιστόλι μου αστεία
Αφήστε όλοι εμπρόσ μου δίχωσ λόγια
Καδένεσ δαχτυλίδια και ρολόγια

Μαζεύτηκαν σωρό τα δαχτυλίδια
Κι αυτόσ με των ματιών του τα λεπίδια
Με κάρφωσε και μου 'πε είναι δικά σου
Τ' αλλάζω μ' έναν χτύπο απ' την καρδιά σου

Και με προτεταμένο το μπιστόλι
Μου φόρεσε στο χέρι ένα βραχιόλι
Που όπωσ λέει ο θρύλοσ κάποιου μάντη
Ανήκε ένα καιρό στον βοναπάρτη

Χορεύαμε ένα βαλσ ίδιο με εκείνα
Που κάποτε μαγεύαν την αθήνα
Κι εγίνηκε για χάρη μου ληστεία
Τι κρίμα που όλα αυτά ήταν στ' αστεία