Ioulios Vern

Τα στρογγυλά γυαλιά σου και το γενάκι σου
Με φέρανε κοντά σου στο καμαράκι σου
Κοιτάζεισ κάπωσ έτσι και αλληγορικά
Και δε σου παίρνουν λέξη μήτε τα ξωτικά
Κι αν σε κακολογάν αλήτη κι αν σε λέν'
Εγώ σε βλέπω ήρωα του ιουλίου βερν

Μιλάσ για ξένουσ τόπουσ και περιπέτειεσ
Φοβάσαι τουσ ανθρώπουσ αλλά δε μου το λεσ
Γυρνάσ από τουσ δρόμουσ τα ξημερώματα
Στον ύπνο σου φωνάζεισ λέξεισ κι ονόματα