Μόνη

Μόνη πάλι μόνη
Τάχα λέω το φέρσιμό σου με πληγώνει

Αφού το ξέρω το ξέρω
Πόσο μ' αρέσει να μ' αρέσει να υποφέρω

Παίζω με τον πόνο
Και μετά κάνω πωσ τάχα μετανιώνω

Δε φταίνε οι άλλοι που ίσωσ κλαίω
Και δυστυχώσ η αλήθεια είναι αυτή που λέω

Θέλω εγώ
Δεν εξηγείται αλλιώσ παρά πωσ θέλω εγώ
Να υποφέρω
Και γι' αυτό
Ούτε εσύ μου φταισ ούτε οι άλλοι φταίω εγώ
Τώρα το ξέρω

Δε ρωτώ
Ούτε τολμάω να ρωτήσω τι είναι αυτό
Που μου συμβαίνει
Καθετί
Που μου μου ομορφαίνει τη ζωή
Να θέλω πάντα να πεθαίνει

Μόνη πάλι μόνη
Πωσ μου αρέσει αυτή η φράση πάλι μόνη