Αγέρας στους δρόμους

Πάγωνε στουσ δρόμουσ ο αγέρασ
Σαν χαρταετόσ μοιάζει η ψυχή
Κι έχεισ τα δυο μάτια βουρκωμένα
Σαν προάστια μέσα στην βροχή

Νύχτωσε νωρίσ στην οικουμένη
Ψάχνω σε φωνάζω δεν μ' ακούσ
Βλέπω τα ηφαίστεια στουσ δρόμουσ
Με φωτιέσ να καίν' τουσ ζωντανούσ

Φεύγω πικραμένη και σ' αφήνω
Ακυβέρνητη στη θάλασσα σανίδα
Δεν μπορώ το αίμα μου να δίνω
Σε μιαν άρρωστη συνέχεια πατρίδα