Κι ύστερα πάλι λες [From Theatrical Work "Apergia" / 1976]

Θα σταματήσω τώρα πια στουσ δρόμουσ να γυρνάω
Την λύπη μου στον καφενέ να την κερνάω
Και μεσ στα σινεμά να την ξεχνάω

Κι ύστερα πάλι λεσ καλά είναι κι έτσι
Κλείσ’ το παράθυρο γιατί θα βρέξει
Κι άσ’ το φεγγίτη λιγάκι ανοιχτό
Ίσα για να παίρνει να παίρνει τον καπνό

Αύριο είναι κυριακή αργία
Μα εγώ τη δευτέρα θα κατέβω απεργία

Αύριο είναι κυριακή αργία
Και τη δευτέρα κατεβαίνουμε απεργία