Πόλη

Μεσ στον αέρα σου ακόμα
Και απ’ των καιρών τα χαλάσματα
Οι εποχέσ σαν φαντάσματα
Ανασαίνουνε

Μεσ απ’ το ίδιο χώμα
Κι απ’ των ψυχών τα κοιτάσματα
Οι πηγέσ με τα θαύματα
Μ’ ανασταίνουνε

Πόλη τησ μοίρασ μου οι δρόμοι
Ποτάμια στο χάρτη σου
Πόλη ποιο φωσ μασ ενώνει
Ποια δύναμη πέρα απ’ τ’ αστέρια σου

Πόλη συντρίμια και σκόνη
Κορμιά στην αγάπη σου
Πόλη πώσ καίγομαι ακόμη
Γι’ αυτά τ’ ακριβά καλοκαίρια σου

Μεσ στα λιμάνια σου τώρα
Πάνω σε ύγρά καταστρώματα
Των λαών τα πληρώματα
Σε μοιράζουνε

Μεσ στησ καρδιάσ μου τη χώρα
Στα παιδικά μου λευκώματα
Του ουρανού σου τα χρώματα
Με ησυχάζουνε