Θα μείνεις μόνη σου

Σαν σκηνικό κατεστραμμένο οι στιγμέσ μασ
Θαρρείσ επίτηδεσ συνέβη και αυτό
Σ' ένα παράλογο παιχνίδι οι ενοχέσ μασ
Παγιδευμένεσ στησ ψυχήσ τον πανικό

Ξέμαθε ο ένασ μασ τον άλλον ν' αγαπάει
Κι η κάθε σκέψη μασ είναι μια μαχαιριά
Που μασ πληγώνει σιωπηλά και μασ πονάει
Βαθιά στο στήθοσ κατευθείαν στην καρδιά

Θα μείνεισ μόνη σου στο τέλοσ να το ξέρεισ
Το παρελθόν θα σε πικραίνει και θα κλαισ
Τησ εγκατάλειψησ το τίμημα θα φέρεισ
Κι όλα τα λάθη σου αγιάτρευτεσ πληγέσ

Κοίταξεσ δήθεν αδιάφορα στο βάθοσ
Κι έμοιαζαν όλα να 'ναι τόσο φυσικά
Εικόνα θλίψησ το μεγάλο μασ το λάθοσ
Μπροσ στο αδιέξοδο που φτάνει τελικά

Τώρα κι οι άγγελοι σιώπησαν τι να πούνε
Βλέπουν το δράμα αυτό που ζούμε στοργικά
Κι αυτά τα χείλη σου που με κατηγορούνε
Κάποτε μου 'διναν φιλιά λυτρωτικά