Άφτιαχτο κι αστόλιστο

Άφκιαστο κι αστόλιστο
Του χάρου δε σε δίνω
Στάσου με το ανθόνερο
Την όψη σου να πλύνω

Το στερνό το χτένισμα
Με τα χρυσα τα χτένια
Πάρτε απ' τη μανούλα σασ
Μαλλάκια μεταξένια

Μήπωσ και τον χαροντα
Καθώσ θα σε κοιτάξει
Του φανείσ αχάιδευτο
Και σε παραπετάξει

Κι αν διψάσεισ μην το πιεισ
Από τον κάτω κόσμο
Το νερό τησ αρνησιάσ
Φτωχό κομμένο δυόσμο

Μην το πιεισ και ολότελα
Και αιώνια μασ ξεχάσεισ
Βάλε τα σημάδια σου
Τον δρόμο να μην χάσεισ

Και στο σπίτι τ' άραχνο
Γυρνώντασ ω ακριβέ μασ
Γίνε αεροφύσημα
Και γλυκοφίλησέ μασ