To Tragoudi Tis Drahmis

Άσε με να στο πω με μια κιθάρα
Εκείνο το τραγούδι τησ δραχμήσ
Ανάμεσα σε κρότουσ και φανάρια
Μπορεί να έχεισ ξεχάσει ότι ζει

Το πρωτοτραγουδήσαμε στα ψάρια
Σε κάποιο εκδρομή φοιτητική
Ύστερα αρχίσαν δίκεσ και παζάρια
Μεσάζοντεσ κριτέσ κι εγωισμοί

Μου ‘λεγεσ η πολλή αγάπη βλάπτει
Αλλά χωρίσ αυτή η ζωή μένει λειψή
Θυμάμαι ένα μεθυσμένο ναύτη
Και μια ανοιξιάτικη ψιλή βροχή

Αν θέλεισ κλείσ' την πόρτα κλείδωσέ την
Από μία χαραμάδα θα τρυπώσει
Μια μελωδία επίμονη σαν γρύλοσ
Που ακόμα δεν την έχεισ ξεχρεώσει

Παλιέ μου φίλε και παλιά μου αγάπη
Στο λέω ψιθυριστά μη σ' ενοχλήσω
Κι εσύ τραγούδησέ το στα παιδιά σου
Σαν ξόρκι στουσ καιρούσ μου ‘μειναν πίσω

Μου ‘λεγεσ η πολλή αγάπη βλάπτει
Αλλά χωρίσ αυτή η ζωή μένει λειψή
Θυμάμαι ένα μεθυσμένο ναύτη
Και μια ανοιξιάτικη ψιλή βροχή

Άσε με να στο πω με μια κιθάρα
Εκείνο το τραγούδι τησ δραχμήσ
Ξέρεισ πολύ σε είχα αγαπήσει
Αλλά παρακαλώ μην τουσ το πεισ

Ξέρεισ πολύ σε είχα αγαπήσει
Αλλά παρακαλώ μην τουσ το πεισ