DELİRMEDEN ÖNCE

Siyah gözüküyor denizler
Artık karanlık tüm şehirler
İzin vermiyor anksiyetem
Görmeme gözünden

Hakettiğini ver, vermez ödül derler
Kaç hakkın kaldı dönmeye ölümden?
Artık alıştırırlar yarını bilmeye dününden
Bakmaya körüm ben

Bu bok için kaçıncı savaş?
Kaçıncı trip, bil, ya yoksun ya var
Delirmemek için her gece diz çöküp yalvar
Dualarını duyar saçı döktüğün zaman

Söyle, kaçıncı uykusuz geçirdiğin sabah?
Kaçıncı darbe yediğin? Açıldı kafan
Artık ayık olduğunu daha da abart
İki ayağının üzerinde sonuna kadar

Sonuna kadar
En sonu nerde bulana kadar
Kalbin verdirir aklına karar
O da aklının yettirdiği kadar

Ama yine de sonuna kadar
Kimse kalmayana kadar içine kapan
Her dişi olan kurt olur, kuzuyu kapar
O yüzden tüm kurtların dişi kopana kadar

Sonuna kadar
Tüm dostlarımla gülene kadar
Onlar gülerken ağlaman hata
Kahpeler bile sevene kadar

Ya, sonuna kadar
Artık taşımayana kadar vücudu kafam
Zihnini aç, gözünü kapat
Hayaller gerçek olana kadar

Yoktun, keşke olsan
Kazanırsam anlarlar mı?
Ben delirmeden önce
Ben delirmeden önce

Hataysa da benim
Uzaksa bi’ nefes
Üfler anlarsın belki, delirmeden önce
Delirmeden önce

Hataysa da benim
Uzaksa bi’ nefes
Üfler anlarsın belki, delirmeden önce
Delirmeden önce

Işıkları kapat ben delirmeden önce
Hep yanımda dur, gölgelerin olmadığını söyle
Bana dön gelecek yüzün duvara dönme
Ben bi’ körüm gidiyorum hep görmediğim yönde

İstemiyor hiç kimse kömür gibi sönmek
Ateş gibi yanmak, bu kalbime bi’ örnek
Yaşamak bana göre bir ekmeği bölmek
Ekmeği böldüğün kişi ölmeden, ölmek

Ağlamadan durmak, söylemeden bilmek
Özgürlük uçmak o zaman delirmeden önce
Saklıyorsan olmaz bana gerçekleri söyle
Sana bütün hayatımı bağlamadan önce

Gözlerini kapat sen delirdiğimi görme
Uçurumun ucu gibi düşünmeden öyle
Rahatlamak istiyorsan düşünmeden söyle
Bence delirmeden önce

Hataysa da benim
Uzaksa bi’ nefes
Üfler anlarsın belki, delirmeden önce
Delirmeden önce

Hataysa da benim
Uzaksa bi’ nefes
Üfler anlarsın belki, delirmeden önce
Deliremem diye diye

(Rey, the producer)