Fil ile Kurbağa
MEHMET BARIS MANCO
Çok zamanlar önce kara orman içinde
Yalnız başına tek bir erkek fil yaşardı
Bir gün dolaşırken nehrin kenarında
Kendi gibi yalnız kurbağaya rastladı
Gözleri birleşti, kalpleri birleşti sevgiyle
El ele verdiler, yan yana geldiler sevgiyle
Bütün kuşlar sustu, akan ırmaklar durdu
İki kalp ile çarptı bütün orman bir anda
Nehrin kenarına uzandılar yan yana
Rüzgâr fısıldarken dallarda, yapraklarda
Hayaller kurdular her sevişen mutlu çift gibi
Uyuyakaldılar, rüyaya daldılar onlar gibi
Birden sıçradı fil, uykudan uyandı
Boş yere yanında kurbağayı aradı
Kâbus zannettiği korkunç rüya doğruydu
Sevgilisi cansız yanında yatıyordu
Bir fil ancak kendi cinsinden bir fili severdi
Koskocaman aşkı vücudu gibi çok ağır geldi