Hayalde Canlanan Kusursuzluk
Jan Soykök
Sarıl bana
Sarıl hadi hiç bırakmak istemezcesine
Hayalimde canlanan kusursuzluk
Bu dünyaya fazla olduğundan belki
Hiç var olmamak kaçınılmaz sonundu
Hiç istemezsin lâkin
Bu merdivenler bizi ayırır
Yavaş adımlarla inersin bi meçhule
Derken bi' an durup
Başını kaldırırsın bana doğru
Son bir bakış, son bir gülümseme için
Nasıl olur?
Böylesi gerçekten doldurur
Taşırır içimi
Esirgemem hiçbi' cümlemi
O beni büyüler ve kaybolur
Bir adın yok, bir ada ihtiyacın yok
Sen o birkaç saniyelik görünümünde
Beni alıp benden başka yerlere götürdün
(Gecenin karartıları içinde bir yerde
Mumu'nun yüzünе karlar düşer
O, boylu boyunca parlar
Ve tüm odayı aydınlatırdı)