Klepsydra

Piasek i cukier między nimi gra
W klepsydrze światła osiadły już na dnie
Czas już nie płynie pełza czas już też
W okrągłym kącie skulił się tak jak zwierz
Nie słychać szeptu życie martwe jest
Razem z błękitem w klepsydrze ma swój kres
Niebiański błękit z czerwienią przespał się
Tak bez miłości za karę noc jest dniem

Klatka ze szkła dookoła Twojej duszy
Czas się kruszy Martwy kwitnie kwiat
Zamknięta jesteś w szklanym sercu
Klepsydra żyje a Ty żyjesz w niej

Rozbij szkło pięścią swoją
Z namiętnością dziką Twoją
Oczy zasłoń nie oddychaj
Zbito szkło i szybko znikaj

Szary pył wejdzie w oczy
Gdy rozbijesz o północy
A po dłoniach krew popłynie
Wolna będziesz choć na chwilę

W szklanym sercu
Zamknięta jesteś w szklanym sercu
Klepsydra żyje a Ty żyjesz w niej