Het grote sprookjeslied

Ik weet een oud kasteel te staan - maar 'k zeg aan niemand waar
Daar komen midden in de nacht - de sprookjes bij elkaar
Kabouter Kees staat bij het hek - hij kent ze op een prik
Geen mens mag daar naar binnen gaan - nou ja... behalve ik

refrain:
Wij zijn de figuren uit het grote sprookjesboek
En brengen aan de kinderen 's avonds een bezoek
Dan gaan we weer de kast in maar slaap is er niet bij
Want als de kinderen slapen, dan zijn wij lekker vrij
Wij willen wel eens praten, er zit ons heel wat dwars
Van wat men over ons vertelt klopt bijna nooit een snars

Jongens, jongens, stop eens even. Zo komen we er niet uit
Ieder op zijn beurt, eerst Hans en Grietje

Toen ik al m'n kruimels strooide wist ik heus wel wat ik deed
Want een kind van onze leeftijd weet wel wat een vogel eet
Morgen zou ik 't koekhuis vinden - stond in 't sprookjesboek vermeld
Hij had dus geen brood meer nodig
Dat wordt er niet bij verteld

Zo, nu Klein Duimpje dan. Je staat zo te dringen

Het idee om iets te strooien dat keek Hans eerst af van mij
Maar bedanken voor die vinding is er bij dat joch nooit bij
En de heks ging in de oven, dat deed Grietje met geweld
Zoiets kun je toch niet maken - dat wordt er niet bij verteld

Dat wordt er niet bij verteld

refrain

Nou, Klein Duimpje, doe je vinger naar beneden, jij met je gezeur, jij bent al
geweest
Nu eerst Roodkapje

Ieder kind vindt mij een domoor en dat komt me slecht van pas
Ik zag heus wel aan die oren dat het niet mijn Oma was
Maar wat moest ik anders zeggen? Ik, Roodkapje ben geen held
'k Hoopte dat de wolf bleef liggen, dat wordt er niet bij verteld

En dan gaan we nu naar het lieve, Kleine Geitje luisteren

Ik zit heel de dag in spanning of de wolf m'n broertjes vindt
En dan alsmaar in die klok - da's geen leven voor een kind
Ik heb tevens nog de zorgen - als er 's avonds wordt gebeld
Hoe ik bij de deur omhoog klim, dat wordt er niet bij verteld

Dat wordt er niet bij verteld

refrain

refrain