Smog, Lastriko

Niby luksusy, blichtr i blask
To nie ja, nie mój smak
Szkodliwe związki, gęsty smog
Duszę się, nie ma cię
Chwyta za gardło, miotam się
A ja wciąż ciebie chcę
Sama ja, nie ma cię, ciebie chcę
Czule pocałuj, pieść

Bloki z płyty szarej jak zmierzch
W labiryncie wind pięter szept
Na posadce z lastriko ja
I układam się w schodów kształt
Perspektywa na miasto we mgle
Na betonie przewracam się

Patrzę w lustro, filtruję tlen
Wizją ciebie oddychać chcę
Niby luksusy, blichtr i blask
To nie ja, nie mój smak
Szkodliwe związki, gęsty smog
Duszę się, nie ma cię
Chwyta za gardło, miotam się
A ja wciąż ciebie chcę
Sama ja, nie ma cię, ciebie chcę
Czule pocałuj, pieść

Autobusu warkot i brzdęk
W rytm barierek wiruję, mknę
Na siedzeniach w print wtapiam się
I udaję, że znikam w tle

Na chodnikach topiony śnieg
Ja wysiadam, zapadam się w biel
Oczy mokre, czułości gest
Wizją ciebie oddychać chcę

Niby luksusy, blichtr i blask
To nie ja, nie mój smak
Szkodliwe związki, gęsty smog
Duszę się, nie ma cię
Chwyta za gardło, miotam się
A ja wciąż ciebie chcę
Sama ja, nie ma cię, ciebie chcę
Czule pocałuj, pieść