Bir Melek Ölürken [Live]
Sustu içimdeki
Yorgun yüzündeki
Düştü elindeki
Öldü, bir melekti
Sen, sen, sen giderken
Kalbim burada kalırken
Ellerim sessiz, soğuk ve suskun öyle dururken
Yalnızlık gittiğin yoldan bana geri gelirken
Gözlerimden yaş yerine sessiz harfler damlarken
Sen, sen, sen giderken
Ben, ben, ben kalırken
Ayak seslerinle bütün camlar pencerelеr inerken
Bir veda saçlarımdan tutup bеni yerlerde sürüklerken
Yüzümde ne acı, ne keder
Sen, sen, sen giderken
Ben, ben, ben kalırken
Bir şehri bir tekmeyle benim üstüme yıkarken
Bir dua dudaklarından düşüp paramparça olurken
Sen, sen, sen giderken
Ben, ben, ben kalırken
Sustu içimdeki
Yorgun yüzündeki
Düştü elindeki
Öldü, bir melekti
Yağmur gecenin karanlığını gökten söküp atarken
Rüzgâr vurup bulutlarına beyaz şimşekler çakarken
Uykusundan uyanmış çocuklar, korkmuşlar ağlarlarken
İçlerinden biri "Neden, tanrı çok mu üzgün ki?" Derken
Göç yollarında kuşlar kaybolmuş ölürlerken
Bir deniz kıyısında bir adam hâlâ onu sayıklarken
Gökyüzüne açılmış eller birer birer kapanırken
Sen, sen, sen giderken
Bir meleği öldürürken
Veda etmeden gidilmezdi çocuk
Bu vedadan sayılmazdı çocuk
Ve bir melek ölürken öyle sessiz durulmazdı
Çocuk
Sustu içimdeki
Yorgun yüzümdeki
Düştü elimdeki
Öldüm, bir melektim
Sustu içimdeki
Yorgun yüzümdeki
Düştü elimdeki
Öldüm, bir melektim