Kanarım

Her sabah uyanınca güne
Simsiyah bir yalanın üstünde
Büyük büyük, beton beton, duvar duvar
Sessizlik, sessizlik, sessizlik içinde

Boynuma dolayınca zaman
Ayrılığın o soğuk iplerini
Kalın kalın, düğüm düğüm, boğum boğum
Sarar beni yalnızlık, yalnızlık, yalnızlık elinde

Bir gün solar, bir gün açarım
Kendim düşer, kendim kalkarım
Sessizce ağlar, sessizce susarım
Susarım, susarım, susarım, susarım

Bir gün ölür, bir gün yaşarım
Kendim söner, kendim yanarım
Sessizce vurulur, sessizce kanarım
Kanarım, kanarım, kanarım, kanarım

Yalan dolan sağım solum
Kırık dökük elim kolum
Duruyorum, duruyorum bir yerde

Bir gün solar, bir gün açarım
Kendim düşer, kendim kalkarım
Sessizce ağlar, sessizce susarım
Susarım, susarım, susarım, susarım

Bir gün ölür, bir gün yaşarım
Kendim söner, kendim yanarım
Sessizce vurulur, sessizce kanarım
Kanarım, kanarım, kanarım, kanarım

Bir gün solar, bir gün açarım
Kendim düşer, kendim kalkarım
Sessizce ağlar, sessizce susarım
Susarım, susarım, susarım, susarım

Bir gün ölür, bir gün yaşarım
Kendim söner, kendim yanarım
Sessizce vurulur, sessizce kanarım
Kanarım, kanarım, kanarım, kanarım

Sessizce ağlar, sessizce susarım
Susarım, susarım, susarım, susarım

Sessizce vurulur, sessizce kanarım
Kanarım, kanarım, kanarım, kanarım

Sessizce vurulur, sessizce kanarım
Kanarım, kanarım, kanarım, kanarım