86

Iniisip mo pa rin ba
Ang pagod at sakit puno pa ng pangamba
Naghihintay pa rin ng makakapitan
Ngayo'y wag maduhagi ako ay nariyan

Aking irog di ka na mababalikan
Ng araw na ika'y pinahihirapan
Ang kagandahan ko'y di pa rin kumupas
Sa bawat oras pang pilit na lumipas

Ngunit bakit tila puso mo'y sawi na patuloy pang inaapi
Bawat salita nila'y hinuhugos nang makasakit
Dininig ng langit ang iyong panalangin
Pilit kong binabanggit sayo na

Di na maglalaho pa ang mga kislap sa'yong mata
Ako'y nagagalak na makita kang ligtas mula sa kadiliman
Ang iyong ngiti ay parang bituin na nagniningning sa kalangitan
Maaari nga bang makasama din kita sa aking mga pangarap

Nagdaan ang araw tayo ay hindi na matitinag
Pilit na lumaban
Ang dulo ng mundo'y puno ng kasinungalingan at pangako na
Di man lang napagbigyan

At bakit nga ba tila nagbago ka na
Hindi na gaya dating puno ng saya
Nangangamba ka bang malinlang ka niya
Ang awit ng dilim habang tumatawa

Tila tumalima ng mabilis ang pangyayari
Ang kanyang pagtingin sa akin ay di na tulad dati
May nabanggit ba ako na sayo'y nakasakit
Patawad sa'king sasabihin na katotohanan

Tila nagbabago na ang pagluhog ng tadhana
Ang tanging hinangad sa iyo'y walang iba kung hindi kapahamakan
Ang aking ngiti ay napakatamis ngunit dito'y tatapusin ko na
Ang aking pagpapanggap paalam na sa iyo 'di na kita kailangan

Bakit nabubuhay pa ang isang katulad kong hangal
Isang kahamakan ba ang paghangad man lang ng isang tiyak na bukas
Kung naririnig ang tanging hinaing ko sa langit sana'y pagbigyan
Paano na nga ba hahanapin ang wakas na walang patutunguhan

At bakit naglalaho na ang mga kislap sa'yong mata
Balot ng pangamba ang aking mga mata at ako'y nababahala
Sa iyong ngiti na kalayaan din ang minimithi lumisan na ba
Ang tangi kong pag-asang talikuran mo na lang ang nais ng kasamaan

Ang aking hiling ay wasakin ang ngiti na dumadampi sa'yong mukha
Hindi na masaya kung patas pa rin lumaban sayo ang kadiliman
'Di ako sabik sa tangi mong sambit na makakamit ang kabutihan
Paalam kaibigan sa iyong paglalakbay na walang pinatunguhan

[Verse 1]
Do you still think about
Pain and suffering, still full of doubt?
Waiting for something to hold on
Now don't lose hope for I am here

My love

[Verse 2]
You won't be reminded again
Of the day/s that you were tortured
Your beauty still hasn't faded
Even if time passes by

But why is it-

[Bridge]
Like your heart is defeated and continues on being tormented
Every word they speak is brought down to hurt you
The heavens heeded your prayer
I try to tell you that-

[Chorus]
The sparkles in your eyes won't fade
I'm glad to see you safe from the darkness
Your smile is like a star that sparkles in the sky
Is if possible for you to join me in my dreams?

[Verse 3]
Days have passed, we can't be moved;
We continued to fight
The end of this world is full of lies and promises that
Hasn't been even given a chance

And why is it-

[Verse 4]
Like you've changed?
You're not as jolly as before
"Are you worried that they'll trick you?"
The darkness sang while laughing

[Bridge]
The events came next quickly
Her gaze isn't like the same as before
Have I said something that hurt you?
"I apologize for the truth I'm about to say"

[Chorus]
"It seems like fate's plead has changed
The only wish I had for you is nothing but danger
Sweet be my smile, but here I'll end
My facade, farewell, I don't need you!."

Why does a fool like me still continues on living?
Is it so foolish to long for an assurance of a tomorrow?
If my grudge to the heavens can be heard, I hope I'd be given a chance
How will the end without a journey be found?

Ahh-

Why are the sparkles in your eyes disappearing?
My eyes are cloaked with fear and I am troubled
In your smile that also longs for freedom; is my only hope gone?
For you to turn your back against the desires of the evil?

"My only-

Wish is to destroy that smile on your face
It won't be fun if the darkness played fair
I do not look forward on your goal to "achieve freedom"
Farewell my friend, to your journey without a destination