I Melodia Tis Monaxias

Μέσα στο έρημο σπίτι το ταβάνι κοιτώ
Και κοιτάζοντασ φτιάχνω κύκλουσ από καπνό
Κι όπωσ πηγαίνουν ψηλά
Γίνονται ανάσα ξανά

Κλαίνε οι τέσσερισ τοίχοι κλαίω μαζί τουσ κι εγώ
Το δωμάτιο με πνίγει μα σε ποιον να το πω
Κι ωσ το ταβάνι είναι πια γεμάτο από μοναξιά

Όσο μόνοσ νιώθεισ τόσο μόνη νιώθω κι εγώ
Σε χρειάζομαι σε χρειάζομαι

Κάπωσ έτσι το φαντάζομαι θα 'ναι για μασ
Η μελωδία τησ μοναξιάσ

Μεσ στο αμάξι μου κλεισμένη ώρεσ τώρα οδηγώ
Στο λαβύρινθο τησ πόλησ σαν χαμένη γυρνώ
Μα δεν υπάρχει ψυχή
Η πόλη αυτή είναι νεκρή

Άνοιξε το ράδιο σου παίζει απόψε για μασ
Η μελωδία τησ μοναξιάσ