Η Λυπημένη

Τώρα που τα μάτια σου σωπαίνουν
Μπαίνουν τα τραγούδια στο συρτάρι
Κρύβεται στη νύχτα το φεγγάρι
Και τα τριαντάφυλλα θρηνούν

Τώρα που πλαγιάζεισ λυπημένη
Βγαίνει ένα παράπονο στισ στράτεσ
Πνίγει τουσ ανύποπτουσ διαβάτεσ
Και τουσ κάνει αναίτια να πονούν

Τώρα που 'χεισ γίνει κάποιοσ στίχοσ
Ήχοσ μακρινόσ πικρήσ φλογέρασ
Βάζει τα φτερά του ο αγέρασ
Και το παραθύρι μου χτυπά

Τώρα που πλαγιάζεισ λυπημένη
Βγαίνει ένα παράπονο στισ στράτεσ
Πνίγει τουσ ανύποπτουσ διαβάτεσ
Και τουσ κάνει αναίτια να πονούν

Τώρα που η ζωή μασ έχει κάνει
"Φτάνει" να μου λεσ "δεν πάει άλλο"
Πώσ απ' την καρδιά μου να σε βγάλω
Που 'μαθε από σένα ν' αγαπά

Τώρα που πλαγιάζεισ λυπημένη
Βγαίνει ένα παράπονο στισ στράτεσ
Πνίγει τουσ ανύποπτουσ διαβάτεσ
Και τουσ κάνει αναίτια να πονούν