Μια φορά ήσουν εδώ

Δεν υπάρχει γατρειά όλα πάνε μπροστά
Εγώ μένω εδώ και νομίζω ότι ζω ξανά
Σαν τον κλέφτη στο φωσ μα περνάει ο καιρόσ
Δε θυμάμαι το χθεσ δε θυμάμαι το πώσ
Μια φορά ήσουν εδώ
Ξεφτισμένη σκιά κολλημένο μυαλό
Όλα πάνε μπροστά εγώ μένω εδώ ξανά
Το κορμί μου τρυπάει ο αέρασ με τυφλώνει με καίει
Μεσ στο αίμα μου ρέει το ταξίδι τησ σφαίρασ
Μην μιλάσ πουθενά δε θα βγάλει το μαρτύριο πέρασαν κι άλλοι
Είναι ο πόνοσ ζεστόσ η ανάγκη μεγάλη γλυκιά παραζάλη
Μια φορά ήσουν εδώ

Πήρα μαζί μου το κεφάλι μου απ' το σπίτι
Δεν ξέχασα απολύτωσ τίποτα μόνο τη λύπη
Επέλεξα να ζήσετε μαζί μου ότι μου λείπει
Ήταν δύσκολο να αποδεχτώ πωσ κάτι δε μου ανήκει
Τι έχει μείνει κάτσε να θυμηθώ τι έχει γίνει
Μια φορά ήσουν εδώ μα δύο στου κόσμου την πρύμνη
Όλοι ίδιοι όλοι ωριμάζουν με βάση τη μνήμη
Για αυτό πεσ μου ποιο το παρελθόν σου πριν γίνουμε φίλοι
Οτιδήποτε το κενό απ' το βλέμμα πια δεν κρύβεται
Μα ψάχνω έστω μια σπίθα για να πω πωσ κάτι γίνεται
Πολύ κοντά στο τέρμα πολύ κοντά σε μένα
Πολύ καλά κι αυτό σημαίνει απότομα πυθμένα
Θα παραδεχτώ ότι είμαι συγκινημένοσ
Φαντάστηκα ένα πιο αίσιο τέλοσ με κακή αρχή
Μα ένα το συμπέρασμα που έβγαλα στο τέλοσ
Για να δεισ πιο καθαρά κάνε τοπίο αναστροφή