Στρογγυλή φωτιά

Μεσ τησ αγάπησ σου τον παγωμένο δρόμο
Γλιστράω πέφτω και χάνω ότι έχω
Γιατί ερωτεύτηκα το λιγοστό σου χρόνο
Κι αυτό το λίγο που μου δίνεισ δεν αντέχω
Κάνω ταξίδια με ιπτάμενα πατίνια
Ψάχνω να βρω στον ουρανό τισ απαντήσεισ
Θυμάμαι μου 'πεσ μέσα σ' όλη μασ τη γκρίνια
Αν μοιάσω λίγο με τον ήλιο θα γυρίσεισ

Και τώρα φίλοσ μου έχει γίνει πια ο ήλιοσ
Τον καλοπιάνω να μου δώσει λίγη λάμψη
Μα αν πλησιάσω πιο κοντά του θα με κάψει
Και αν μ' άδεια χέρια φύγω εσένα θα πειράξει
Είμαι λοιπόν σε μία φάση αυτοθυσίασ
Για τησ αγάπησ σου τ' ανόητα τερτίπια
Και έχω με σένανε την ίδια απορία
Πόσο αξίζει η ατόφια μασ αλήθεια

Να γυρίσεισ πια στα χέρια μου κοντά δροσιά γλυκιά
Γιατί εκεί ψηλά η στρογγυλή φωτιά σε καίει αργά