Καθόμουνα στου Λέντζου

Καθόμουνα στου λέντζου και έπινα καφέ
Και βλέπω έναν τύπο μαζί με σένανε
Και σκύβω το κεφάλι να μη με δεισ εσύ
Θολώνει το μυαλό μου και σκίζεται η γη

Δεν πίστεψα πωσ ήταν αλήθεια όλα αυτά
Τα χείλη μου δαγκώνω δεν ήταν ψέματα
Μου φάνηκε πωσ σπάσαν καθρέφτεσ χίλιοι δυο
Μα εγώ απ’τον καθρέφτη σε βλέπω και πονώ

Τριγύρω κουβεντιάζανε για τα πολιτικά
Και πώσ ο μαύροσ σούταρε δοκάρι τη μπαλιά
Κι εγώ ο μαύροσ τώρα δα βλέπω πωσ μια στιγμή
Να σβήσει η ζωή μου ήτανε αρκετή
Τ’αγίου βαλεντίνου αχ πίκρα και καημέ
Καθόμουνα στου λέντζου και έπινα καφέ

Κάνω να πω να φύγω μα γόρδιοσ δεσμόσ
Μ’ έχει δεμένο χάμω αχ να 'μουνα τυφλόσ
Μου φέρνει το γκαρσόνι χαρτί λογαριασμού
Πανάκριβα πληρώνω το πλάι τ’ αλλουνού

Κι εσύ γιατί ποιοσ ξέρει παράγγειλεσ λικέρ
Και μένα στην καρδιά μου δεκάξι κομπρεσέρ
Τα μάτια μου θολώνουν ψιχάλεσ του καιρού
Εσύ εκεί εγώ εδώ θαμώνασ του χαμού

Τριγύρω κουβεντιάζανε για τα πολιτικά
Και πώσ ο μαύροσ σούταρε δοκάρι τη μπαλιά
Κι εγώ ο μαύροσ τώρα δα βλέπω πωσ μια στιγμή
Να σβήσει η ζωή μου ήτανε αρκετή
Τ’αγίου βαλεντίνου αχ πίκρα και καημέ
Καθόμουνα στου λέντζου και έπινα καφέ