Μέσα μου έχω δαίμονες

Μέσα μου έχω δαίμονεσ γυμνούσ και διψασμένουσ
Που κάθονται στα βλέφαρα τισ νύχτεσ που αγρυπνώ
Και λένε τα τραγούδια τουσ με στίχουσ κολασμένουσ
Και σκάβουν μεσ στα μάτια μου ωσ να 'βρουνε νερό

Μέσα μου έχω δαίμονεσ βραχνούσ και θυμωμένουσ
Και άλλουσ που θυμίζουνε οκτάχρονο παιδί
Ματώνουν και σκοτώνονται σε κήπουσ ανθισμένουσ
Μα ανθούν και λουλουδίζουνε στου τοίχου τη ρωγμή

Μέσα μου έχω δαίμονεσ που κλαίνε σαν κοπέλεσ
Και ύστερα σηκώνονται βρυχώνται σαν θεριά
Και φτύνουνε τουσ έρωτεσ που καταντάνε βδέλλεσ
Και τουσ καρφώνουν στο σταυρό και βάζουνε φωτιά

Μέσα μου έχω δαίμονεσ που στήνουν πανηγύρια
Τρεκλίζω περιστρέφομαι στη ζάλη τησ γιορτήσ
Χτυπούν εκείνοι τύμπανα τσουγκρίζουν τα ποτήρια
Και κλείνω εγώ το στόμα μου για να μη φοβηθείσ