Από καλό κι από κακό

Από καλό κι από κακό
Σκοτάδι τρύπιο είναι το φωσ
Φωνή μου πού νυχτώνεισ

Η φωνή μου ακουμπάει στην ελιά
Και τυλιγμένη στην προβιά
Ξεχειμωνιάζει

Πότε ο αέρασ πάλι
Αχ αεράκι μου
Πότε ο αέρασ πάλι
Το αδερφάκι μου
Πότε θα με φυσήξει
Θα με γλυκοξυπνήσει
Πότε ασώματεσ μορφέσ
Και στοχασμοί πολεμιστέσ
Θα μ' ανταμώσουν