Δένδρο μου αγέρωχο

Πέρα από τα κόκκινα πέρα από τα μαύρα
Έφτασα ωσ εδώ δίχωσ ώριμο καρπό
Τίποτα δεν ζήλεψα τίποτα δεν πήρα
Πέφτω και πετώ τη σκιά μου κυνηγώ

Δένδρο μου αγέρωχο δένδρο μου κομμένο
Μεσ στο φωσ ανήμερο μεσ στο φωσ καμμένο
Απ' τη μια τινάζεσαι και ουρανό ανεβαίνεισ
Κι απ' την άλλη γίνεσαι μια σταλιά και γέρνεισ

Ίσια κι ανάποδα μεσ στον ίδιο δρόμο
Ξένοσ και γνωστόσ είναι ο ίδιοσ μου εαυτόσ
Πέρα από τισ θάλασσεσ πέρα απ' τα ποτάμια
Ο ξενιτεμόσ δρόμοσ μου μοναδικόσ

Δένδρο μου αγέρωχο δένδρο μου κομμένο
Μεσ στο φωσ ανήμερο μεσ στο φωσ καμμένο
Απ' τη μια τινάζεσαι και ουρανό ανεβαίνεισ
Κι απ' την άλλη γίνεσαι μια σταλιά και γέρνεισ