Τ’ Αγιοπετρίτικα παιδιά

Τ' αγιοπετρίτικα παιδιά
Είναι καϊκια με πανιά
Που κουβαλούν το λάθοσ
Πυρακτωμένα είναι σπαθιά
Που σιγοκαίγονται δειλά
Στου έρωτα το πάθοσ

Εγώ δεν είμαι μοναχόσ
Μόνο ντύνομαι στα μαύρα
Μου φέρνει ο άνθρωποσ θεό
Η άβυσσοσ γοητεία
Πάνω στο κύμα περπατώ
Βουτώ στην αμαρτία

Τ' αγιοπετρίτικα παιδιά
Ξέρουν αρχαία μυστικά
Των εραστών τα όμορφα λόγια
Πωσ ν' αγαπούν και να πονούν
Ν' αρπάζονται και να μεθούν
Να κάνουν ότι θέλουν