Του Χάρη
Ότι πονάει πιο πολύ
Βαθύτερα αγαπιέται
Σκαλίτσα κάνει τ' όνειρο με τουσ θεούσ φιλιέται
Ρίχνει τ'αλάτι στην πληγή
Ποτάμι το αίμα τρέχει
Έλα κρυφά και πάρε με
Καμιά να μη με έχει
Ότι πονάει πιο πολύ λιγότερο τρομάζει
Κι αν κάνει λίγο να χαθεί
Στα σύννεφα πλαγιάζει
Με εραστέσ τουσ αετούσ
Πλανήτεσ ζωγραφίζει
Φιλάει τουσ ορίζοντεσ
Κι απ' το μηδέν αρχίζει
Ότι εμείσ πικράναμε
Πιστό εκείνο μένει
Τησ προδοσίασ το φιλί με αλυσίδεσ δένει
Χορεύει μέσα στισ φωτιέσ
Τα χρόνια σημαδεύει
Έλα κρυφά και πάρε με
Κανείσ δε με γυρεύει