Olaria, Olara

Ολαρία ολαρά χιόνι πέφτει από ψηλά
Χιόνι πέφτει και σκεπάζει την αυλή μασ
Το μυαλό μου φτερουγίζει μακριά
Χιόνι πέφτει και σκεπάζει τη σκεπή μασ
Και το άρρωστο σκυλί μασ ξεψυχά

Ολαρία ολαρά μαύρο τύμπανο χτυπά
Τα παιδιά που αγαπούν τα στρατιωτάκια
Τ' αλογάκια και τα ξύλινα σπαθιά
Βρικολάκιασαν σε τούτα τα στιχάκια
Στην σκεπη μασ κάποιοσ ξαγρυπνα

Ολαρία ολαρά στην θερμή σου αγκαλιά
Αχ ο όλιβερ τουίστ χαμογελάει
Κι ο αδολφοσ του χαϊδεύει τα μαλλιά
Διαμαντένιο δαχτυλίδι του φοράει
Και πετούν αγκαλιασμένοι μακριά

Ολαρία ολαρά με σουραύλια και βιολιά
Θα βρεθούμε όλοι μαζί στο πανηγύρι
Θα 'ναι όλη η παλιά μασ συντροφιά
Και θα πιούμε από το ίδιο το ποτήρι
Και την πιο πικρή γουλιά

Ολαρία ολαρά γύρω γύρω τα παιδιά
Ο μαρκήσιοσ ντε σαντ μ' ένα χίπη
Ο φονιάσ με το θύμα αγκαλιά
Ο γραμματέασ μαζί με τον αλήτη
Κι η παρθένα με τον σατανά

Όλα είναι μακρινά κι ευτυχισμένα
Και το χιόνι πέφτει από ψηλά
Τα ζευγάρια στροβιλίζονται πιο πέρα
Κι η κοπέλα μου αστράφτει από χαρά

Ολαρια ολαρα ολαρια ολαρα