Πού να βρω ξανά χαρά

Έχω ένα σπίτι κόντρα στη λύπη
Που όλη μέρα μπαίνει φωσ το βράδυ γίνεται χαμόσ
Έχω παρέεσ στιγμέσ ωραίεσ
Κι ασ ξέρω πωσ κανείσ δεν είναι κανενόσ

Μα είναι που αράζει η μοναξιά
Στο καναπέ μου και γελά
Και δεν αντέχω να τησ πω πωσ δεν την θέλω πια εδώ

Και που να βρω ξανά χαρά
Αφού με τρώει η μοναξιά
Κι εσύ μου λείπεισ ναι μου λείπεισ τραγικά

Είμαι φευγάτη είμαι κεφάτη
Όταν μιλάω στον κολλητό και κανονίζω για ποτό
Παντού γυρνάμε καλά περνάμε
Μα κάτι με έχει γονατίσει από καιρό

Μα είναι που αράζει η μοναξιά
Στο καναπέ μου και γελά
Και δεν αντέχω να τησ πω πωσ δεν την θέλω πια εδώ

Και που να βρω ξανά χαρά
Αφού με τρώει η μοναξιά
Κι εσύ μου λείπεισ ναι μου λείπεισ τραγικά