Makria Ap' Tin Trikimia

Δε μίλησα στα κύματα
Δεν πήρα απ' το θυμό τουσ
Μόνο τα κοίταξα βαθιά
Τουσ πήρα δύο μυστικά
Και τον καημό τουσ

Ζωγράφισα τα κύματα
Το μπλε τουσ και το γκρίζο
Κι έβαλα κόκκινη καρδιά
Ανάμεσα στη σκοτεινιά
Και τον λυγμό τουσ

Μέσα μου άκουσα φωνέσ
Τη μια να λέει πωσ με θεσ όσο καμία
Την άλλη να με χαιρετά
Και να μου λέει
Μακριά απ' την τρικυμία

Στα κύματά σου θα πνιγώ
Στην αγκαλιά σου θα σωθώ
Και θα με θεσ όσο καμία

Δεν άκουσα τα σύννεφα
Το παραμιλητό τουσ
Ούτε πωσ φέρνανε βροχή
Ούτε πωσ ψάχνανε στεριά
Για τ' όνειρό τουσ