San Aeraki

Χρυσή μου αγάπη αν ήξερεσ τι μέλι είσαι για μένα
Τα μπουμπουκάκια τα όμορφα τα μοσχομυρισμένα
Και τ' αεράκια που φυσούν σαν λιποθυμισμένα
Δεν έχουνε το βάλσαμο που 'χεισ εσύ για μένα

Τησ λίμνησ τα αφρολούλουδα και του γιαλού η γαλήνη
Η σμύρνα το ροδόσταμο που αργοσταλάει και σβήνει
Κι οι ροδωνιέσ κι η ολόδροση του κήπου ανθοπλημμύρα
Των δυο χειλιών σου των γλυκών δεν στάζουνε τα μύρα

Πάω στην τρισέρημη αμμουδιά και μόνη τι να κάνω
Χαράζω κύκλουσ απαλούσ στη μουσκεμένη άμμο
Σαν αεράκι χάνονται στο κύμα απάνω-απάνω
Και απόμεινα στην ερημιά μονάχη τι να κάμω

Τώρα το ετοιμοθάνατο βαλσαμωμένο αγέρι
Γλυκά τραγούδια θλιβερά ν' αναστενάξει ξέρει
Αλήθεια ξέρει πιο γλυκά να τραγουδάει από μένα
Εγώ δεν ξέρω πιο γλυκά μα ξέρω πιο θλιμμένα