Στο ραντεβού του τέλους

Τα μαξιλάρια μου θα μείνουνε στεγνά
Κι ασ είναι τόσο βροχερέσ οι περιστάσεισ μασ
Ένα ταξίδι που μονάχο ξεκινά
Και που του κάνουν συντροφιά οι αποστάσεισ μασ

Απόψε θα τη σκίσω τη νύχτα επιτέλουσ
Δε θα ‘ρχομαι στην άδεια μασ συνάντηση
Για πάντα θα σε στήσω στο ραντεβού του τέλουσ
Και εσύ θα περιμένεισ μιαν απάντηση

Απ' όλα αυτά που προσπαθούσεσ
Να μου πεισ θυμάμαι μόνο μπερδεμένα αποσπάσματα
Τώρα που έγινεσ κομμάτι τησ σιωπήσ
Και μπαίνεισ μέσα στα βραδινά μου συμπεράσματα