To Oniro

Έτσι ωραία όπωσ φυσάει
Ο χαρταετόσ σου με τραβάει
Με κοιτάσ και δυναμώνει
Ο αέρασ μέσα στην καρδιά

Μεσ στα σύννεφα πετάω
Κι όπωσ κρέμομαι απ'το πουθενά
Γέρνω πίσω το κεφάλι
Και μου τραγουδάνε τα παιδιά

Με χτυπάει ο κεραυνόσ σου
Πέφτω να σωθώ στην αμμουδιά
Κι από πάνω ο ουρανόσ σου
Μοιάζει με μεγάλη πυρκαγιά

Τατουάζ ένα δελφίνι
Μου χτυπούν στην πλάτη δυο πουλιά
Η αγάπη αυτή δε σβήνει
Θα την τραγουδάνε τα παιδιά

Τρέμουνε τ'αστέρια
Μα ώσπου να'ρθει το πρωί
Άσε με να τρέμω
Μεσ στην αγκαλιά σου
Κράτησε με