Schimmelspel

lange grijze regenjas
hoogbejaarde aktetas
middelmatig snelle pas
thuis wacht de afwas
gordijnen van gebroken wit
pot olijven zonder pit
overdrijven als je bidt
haren nooit meer in de klit

bakbeest televisie
uit een historische tijd
verouderde visie
op de actualiteit
schuifelende sloffen
op een schimmelend tapijt
pasta in een bakje
gisteren bereid

bang voor de routine
maar toch levende in een
lang in de kantine zitten
helemaal alleen
de mensen in de filmpjes
zeggen dingen ongemeend
staren met een half oog
jij ziet door ze heen

bushaltehokje
met een ingeslagen raam
regen druppelt zachtjes
wind die zegt je naam
aankomsttijd gewijzigd
iedereen is ombekwaam
iedereen doet ijzig
iedereen doet lijzig
niemand luistert
niemand kijkt je aan
niemand die zich schaamt
niemand weet je naam
niemand vangt de blaam

het leven is een rotsblok
je sleept 't steeds de berg op
en boven rolt ie terug sjok
terug naar beneden
dat herhaalt zich tot de tijd stopt

kaartje voor de trein
met een scheur d'r in
laat je lippen koffie proeven
lauwwarm
met likeur d'r in
knisperende plastic tas
hoofd tegen het glas
van het raam
van de achterste wagon
waan je in een fantasie
met de conductrice
medewerkershokje
vingers bij d'r liezen
ze buigt naar je toe en
ze fluistert van genot
'vertel me over vroeger
en neuk me dan kapot'

ping! schrik wakker
je sprint dapper
over het perron
als een hinkstapper
ligt wakker
slikt zwakker
blik strakker
licht flakkert
en je
vindt van alles