เจ็บ...และชินไปเอง [Studio Live Session]
และมันจะไม่มีใครทำฉันให้ดีอย่างเดิม
เมื่อความปวดร้าวครั้งนั้นก็ยังวนเวียนอยู่ทุกทุกวันที่มี
และเมื่อเวลาไม่เคยจะช่วยอะไรให้ฉันลืมเธอสักที
ก็ต้องทำใจว่าจากนี้ฉันคงคุ้นเคยความเจ็บและชินไปเอง
คนเราไม่เห็นต้องมีเหตุผลว่าเรารักกันเพราะอะไร
ดอกไม้ที่แย้มที่บานไม่มีใครถามว่าทำไม
แต่เมื่อคนเราต้องเลิกต้องรา
ดอกไม้โรยราเป็นเพราะอะไรมีคำถามมากมายที่ยังค้างใจ
และมันจะไม่มีใครทำฉันให้ดีอย่างเดิม
เมื่อความปวดร้าวครั้งนั้นก็ยังวนเวียนอยู่ทุกทุกวันที่มี
และเมื่อเวลาไม่เคยจะช่วยอะไรให้ฉันลืมเธอสักที
ก็ต้องทำใจว่าจากนี้ฉันคงคุ้นเคยความเจ็บและชินไปเอง
ที่จริงก็รู้คนเราเกิดมาเพื่อการร่ำลาสักวันหนึ่ง
วันที่ดอกไม้จะต้องโรยรามันคงต้องมาถึง
แต่ฉันไม่เคยเข้าใจสักทีเมื่อภาพดีดียังคงตราตรึง
มันยากเกินไปที่จะเสียมัน
และมันจะไม่มีใครทำฉันให้ดีอย่างเดิม
เมื่อความปวดร้าวครั้งนั้นก็ยังวนเวียนอยู่ทุกทุกวันที่มี
และเมื่อเวลาไม่เคยจะช่วยอะไรให้ฉันลืมเธอสักที
ก็ต้องทำใจว่าจากนี้ฉันคงคุ้นเคยความเจ็บและชินไปเอง
แค่เพียงช่วงหนึ่งที่ใจฉันนั้นได้มีเธอ
ต่อเติมเรื่องราวมากมายให้ชีวิตฉันโอ๊โอ
ความรักคงอยู่เสมอแม้ต้องพรากจากกัน
ลึกลึกภายในของหัวใจ
ถึงแม้จะนานเท่าไร
เธอยังจะอยู่ตรงนั้นฮ่าอาอ๊าฮ้าอา
ไม่มีใครทำฉันให้ดีอย่างเดิม
เมื่อความปวดร้าวครั้งนั้นก็ยังวนเวียนอยู่ทุกทุกวันที่มี
และเมื่อเวลาไม่เคยจะช่วยอะไรให้ฉันลืมเธอสักที
ก็ต้องทำใจว่าจากนี้ฉันคงคุ้นเคยความเจ็บและชินไปเอง
ฉันไม่มีวันจะหยุดรักเธอได้เลย