O Epomenos Eonas

Σ' άγνωστεσ χώρεσ που δεν έχω δει
Έχω μονάκριβο παιδί
Δεν έχει μάθει ποτέ να γελά
Με μια βελόνα τισ φλέβεσ τρυπά
Με τρόμο στα μάτια κοιτά
Στη χιροσίμα το βλέπω ξανά
Στο μαουτχάουζεν να γυρνά
Στο βιετναμ με φωνάζει γυμνό
Κι εγώ αιχμάλωτη και ξένη

Ο επόμενοσ αιώνασ θα ‘ναι διαφορετικόσ
Πρέπει να ‘ναι διαφορετικόσ
Ο επόμενοσ αιώνασ θα ‘ναι διαφορετικόσ
Πρέπει να ‘ναι πρέπει να ‘ναι
Να ‘ναι διαφορετικόσ

Στην αφρική το παιδί μου πεινά
Πριν μεγαλώσει κι αυτό γερνά
Και στην ασία τρελό πολεμά
Κι εγώ αιχμάλωτη και ξένη

Ο επόμενοσ αιώνασ θα ναι διαφορετικόσ
Πρέπει να ‘ναι διαφορετικόσ
Ο επόμενοσ αιώνασ θα ναι διαφορετικόσ
Πρέπει να ‘ναι πρέπει να ‘ναι
Να ‘ναι διαφορετικόσ

Με έναν ήλιο αγκαλιά
Θα ξεχάσω τα παιδιά
Και θα ‘μαι ελεύθερη και πάλι

Ο επόμενοσ αιώνασ θα ναι διαφορετικόσ
Πρέπει να ‘ναι διαφορετικόσ
Ο επόμενοσ αιώνασ θα ναι διαφορετικόσ
Πρέπει να ‘ναι πρέπει να ‘ναι
Να ‘ναι διαφορετικόσ